Bezoekje aan Tamara

De week begon met hoge temperaturen, maar dinsdagavond kwam de regen binnen enkele seconden opeens met bakken tegelijk uit de hemel en dat hield de bijna twintig uur daarna maar niet op. Op deze, voorlopig, laatste Koninginnedag hebben we ’s avonds samen met Joren, Machteld en Edie naar de beëdiging gekeken via een liveverbinding op Youtube, en de speculaaskroontjes die Joren voor ons uit Nederland had meegenomen waren heerlijk. Woensdagochtend zaten Bastiaan en ik om zes uur achter de computer (ik onder muzikale begeleiding van de snurkster), zodat we ons konden inschrijven voor onze minors voor volgend schooljaar in Leiden. Omdat de inschrijving op 1 mei Nederlandse tijd zou openen en er een beperkt aantal plaatsen is per minor wilden we niet het risico nemen dat alle studenten in Nederland ons voor zouden zijn. Helaas leek de site nog niet geüpdatet en konden we onverrichter zake terug naar bed. Ook overdag konden we ons niet aanmelden, dus na een aantal mailtjes heen en weer naar Leiden bleek dit te liggen aan het feit dat wij ons dit jaar hebben uitgeschreven als voltijdstudent aan de Universiteit Leiden. Jammer genoeg zijn wij helemaal niet geïnformeerd over de minors en al helemaal niet over het feit dat we ons alvast weer in hadden moeten schrijven om ons te kunnen aanmelden. Donderdag en vrijdag hebben we wat gemaild met de studiecoördinatoren van onze minors en hen van dit probleem op de hoogte kunnen stellen, zodat we hopelijk alsnog een plaatsje kunnen bemachtigen. De studiecoördinator van Chinastudies kan ons helaas pas vanaf maandag helpen, dus het blijft nog even spannend. Zaterdagochtend zat Bastiaan met zijn klasgenoten om elf uur al in de bios voor Iron Man 3. Na de lunch zocht ik hem weer op en toen had hij als verrassing ook alvast het vervolgboek van Spaans aangeschaft. Vanwege een verhuizing van de boekenwinkel mocht hij ook gratis twee extra boeken meenemen, dus dat werden twee Spaanse werkboeken: wij kunnen weer even vooruit! Ons plan was om het eind van de middag te gebruiken om aan het nieuwe hoofdstuk van Spaans te werken, maar we waren allebei een beetje lui en na een dutje op de bank zijn we eerst maar gaan eten. Op aanraden van de lerares van Bastiaan zochten we een buffet op, dat omschreven wordt als ‘westerse stijl’. Er was weinig (geen) westers eten te bekennen, maar het was erg lekker! ’s Avonds hebben we alsnog Spaans gedaan. Zondag zochten we met zeven van de acht Nederlanders van onze universiteit Tamara op, die aan Zhengda University studeert, een universiteit aan de rand van de stad. Het plan was om alle (in totaal vijf) Nederlanders te ontmoeten die daar studeren, maar uiteindelijk hadden de overige vier het af laten weten en bleef Tamara als enige over. Ze heeft ons haar campus laten zien en na de lunch zijn we naar de Maokong Gondola gegaan, een soort kabelbaantraject van meer dan vier kilometer lang, boven de bergen. We pasten precies met z’n achten in een cabine en na een spannende (die dingen gaan best snel en ze vangen natuurlijk ook wel wat wind..) maar mooie tocht bereikten we de top van de berg, waar we een theezaakje opzochten en op traditionele wijze urenlang thee hebben gedronken. Naast onze tafel stond een gasstel met een fluitketel voor het theewater, en op een groot dienblad (met dubbele bodem waarvan de bovenste laag gaatjes had, zodat de thee die over de rand gemorst werd – zo hoort dat blijkbaar – niet op tafel belandde) mocht Bastiaan ons steeds thee inschenken. Iedereen had een langwerpig klein bekertje en een rond kopje. Het idee was dat de thee in de langwerpige bekertjes werd geschonken, waarna je het ronde kopje er op z’n kop bovenop zette en het vervolgens in zijn geheel omdraaide, zodat de thee vanuit het bekertje in het kopje terecht kwam. Ingewikkelde manier van thee drinken als je het mij vraagt, maar het was leuk om dit eens te leren. Aan het eind van de middag gingen we met de gondola weer naar beneden en daarna ging Tamara terug naar haar eigen campus en hebben wij met ons ‘eigen’ groepje nog lekker samen gegeten.