Taiwan, tot ziens!
Blijf op de hoogte en volg Michelle
17 Juni 2013 | Taiwan, Taipei
Na thuiskomst hebben we vrijdag, zaterdag en zondag niet veel meer gedaan dan onze vakantiefoto’s en –filmpjes ordenen en alvast een begin maken met het verzamelen van onze spullen. Voor de laatste keer eten bij de Japanner, bij de Koreaan en bij Tot Ziens, en zaterdagavond nog even naar de bioscoop vlakbij de Taipei 101. Vandaag, onze allerlaatste dag, moesten we nog wat bankzaken regelen, het laatste pakket met een deken en twee paar sportschoenen per boot versturen, en onze cijferlijsten van het afgelopen jaar printen. ’s Middags zijn we nog eventjes naar de dierentuin geweest, waar ik in het ‘tropische regenwoud’ aangevallen werd door een soort vliegende vlooien, waardoor ik meer bezig was met de hopeloze strijd om mijn benen te beschermen dan met het bekijken van de dieren, maar al met al was het een leuk middagje. ’s Avonds hadden we voor de laatste keer afgesproken met Bastiaans (inmiddels ex-)klasgenoten, waarmee we gingen eten en later nog het populairste drankje in Taipei, ‘Pearl milktea’, dronken, dat wij vandaag, nu het nog kon, voor het eerst probeerden, met een lekker stukje taart als afsluiting. Maar nu is het dan opeens zover. De koffers zijn gepakt en morgen verlaten we na een periode bijna tien maanden Taiwan. Eindelijk? Ja, in sommige (en ook de meeste) opzichten is het ontzettend fijn om terug te mogen naar Nederland. Allereerst natuurlijk vanwege het feit dat we onze familie en vrienden heel lang niet in levende lijve hebben kunnen zien, maar ook omdat we ons in Taiwan continu hebben moeten aanpassen aan een compleet andere cultuur. Soms was dat eenvoudig, af en toe was het lastig. Maar één ding is zeker: we hebben ontzettend veel geleerd, niet alleen over de taal, waarvoor we vijftien uur per week (en over de gehele periode dus ongeveer 500 uur, zoals dat mooi op onze cijferlijst vermeld staat) in het klaslokaal zaten, maar ook over de Taiwanese cultuur, de Aziatische denk- en handelswijze en daarnaast gingen we steeds meer inzien hoe gelukkig wij onszelf mogen prijzen om in een land als Nederland te mogen wonen. In augustus vorig jaar had ik niet het gevoel heimwee te zullen krijgen naar mijn eigen land, maar inmiddels ben ik zelfs trots op het feit dat ik Nederlands ben. De Taiwanezen hebben overigens altijd wel iets te vertellen over ons kikkerlandje, vrij veel van hen weten bijvoorbeeld dat Nederland deels onder zeeniveau ligt, maar dat door middel van dijken het land ‘beschermd wordt’. Dit noemen ze dan ‘fantastisch’ of ‘geweldig’. Verder zegt men vaak dat we zo groot zijn en ze denken dat alle Nederlanders vloeiend Engels, Frans én Duits spreken. Overigens was men vaak verbaasd over het feit dat we gewoon onze ‘eigen’ taal hebben. Wat ik absoluut niet ga missen aan Taiwan zijn de leefomstandigheden op de campus met groot gebrek aan privacy en de eetgewoontes van de bevolking, het ongegeneerd smakken en slurpen, het rochelen en vervolgens spugen op straat en het feit dat de mensen niet in een rechte lijn vooruit lijken te kunnen lopen. Misschien ligt het aan het feit dat er zo veel mensen op straat zijn, maar het is geloof ik nog nooit voorgekomen dat ik tijdens een wandelingetje níet tegen iemand op ben gebotst of geen mogelijkheid zag iemand in te halen op de stoep, omdat ze steeds van links naar rechts zwalken. Ook het feit dat er zo weinig variatie in de mensen zit, allemaal klein en vrijwel allemaal zwart haar (op de individuen na die hun haar blauw, roze, of groen verven), verveelt af en toe een beetje. Waarschijnlijk vindt de bevolking hetb zelf ook saai, want wij werden overal waar we kwamen altijd wel door iemand nagestaard. Alle communicatie moet altijd schreeuwend, vooral per telefoon schijnen de Taiwanezen nog niet helemaal door te hebben dat je ook gewoon op normaal stemvolume met degene aan de andere kant van de lijn kunt praten. Ondanks het feit dat we dus erg uitkijken om terug naar Nederland te gaan, besefte ik me afgelopen weekend opeens dat ik het relaxte ‘studentenleventje’ hier wel zal gaan missen, zeker als de lessen aan de universiteit in Leiden weer beginnen in september. In Leiden moet er echt gepresteerd worden, hier maakte het eigenlijk niet uit wat voor cijfers je haalde, al is het natuurlijk ontzettend zonde van deze gegeven kans om er met de pet naar te gooien (dat hebben we dan dus ook niet gedaan!). Naast het studeren hebben we de afgelopen maanden ook veel bijzondere dingen gezien en gedaan, het hele eiland hebben we verkend en natuurlijk hadden we twee keer bezoek van onze lieve ouders en zusje, wat ontzettend gezellig was. Wat ik erg goed vind aan Taiwan is dat de bevolking bij verkoudheid of ziekte standaard een mondkapje draagt om andere mensen niet te besmetten. Taiwanezen zijn erg behulpzame en vriendelijke mensen. De stad is ondanks de miljoenenbevolking ontzettend schoon, wat we in Vietnam wel anders hebben gezien. Erg handig zijn de vele winkeltjes die vierentwintig uur per dag geopend zijn, zodat je wat later op de avond altijd nog even iets te eten of te drinken kan halen. Wat betreft het klimaat, zeker na zo’n koud en nat jaar als in Nederland, hebben wij maandenlang natuurlijk ook niets te klagen gehad. Kortom, met een goed gevoel kunnen we deze periode achter ons laten, nu rest ons nog een weekje vakantie in Thailand (waar natuurlijk nog een beschrijving met foto’s over zal verschijnen) voordat we echt terugvliegen naar Amsterdam. Aan iedereen die maandenlang trouw de verslagen heeft gelezen en af en toe eens een berichtje achterliet, een kaartje of een mailtje stuurde, namens ons allebei ontzettend bedankt! Het was voor ons erg fijn om te weten dat er zo veel lieve mensen in Nederland waren die interesse toonden in en meegenoten van onze belevenissen!
-
17 Juni 2013 - 18:27
Charlotte:
jeetje, wat is het snel gegaan zeg! Heel veel plezier in Thailand en tot kijk in Nederland!
Charlotte en Dick -
17 Juni 2013 - 18:50
Henk:
Hoi Michelle & Bastiaan,
Het zit er op. Leuk afsluitend verhaal waar in a nut-shell jullie, qua ervaring/emotie, hele verblijf aan jouw en ons voorbij trok ;-)) Nederland is inderdaad een verrekt mooi landje! Je zult het hier alleen altijd niet zo ervaren. Tot je langere tijd weg bent.......
Foto's:
De aap zegt "denk er om dat je positief over Taiwan blijft"
De papegaai staat voor de witte Taiwanees aan de telefoon.
Michelle straalt en is (ook) blij weer terug naar huis te gaan.
Bastiaan maakt de foto en indien nodig regelt het gewoon.
Goede trip op Thailand en natuurlijk terugreis. Wij staan met een vlaggetje op Schiphol.
Groet Pa Henk en Ma Hennie
-
17 Juni 2013 - 20:29
Angelique:
Hallo!!
Wat een mooi afscheidsstukje Michelle. Een overzicht van alle voor- en nadelen van 10 bijzondere maanden, een ervaring die niemand jullie kan afnemen. Ook wij hebben het gered, zo lang zonder jou en Bastiaan in onze buurt (uitgezonderd de mooie gezamenlijke week in Taiwan). Wij zijn heel blij dat wij hierdoor straks veel meer van jullie ervaringen zullen begrijpen.
Wij tellen nog één week af en zien uit naar jullie thuiskomst.
Veel plezier in Thailand en eh, laat de vlooien maar achter hoor.
Wij staan met 2 vlaggetjes op Schiphol :P
groetjes papa, mama en Laura
-
17 Juni 2013 - 20:48
Jeanne En Lyon:
Hoi Michelle,
We hebben erg genoten van je mooie verslagen !! En dan zit het er zomaar op ..........
Nog een hele fijne reis verder !!!!!!
groetjes Jeanne en Lyon -
17 Juni 2013 - 22:18
Dik En Lineke:
Hallo Michelle en Bastiaan,
een mooi (laatste) reisverslag heb ik gelezen, waarin goed merkbaar is dat jij/jullie er klaar voor zijn om weer lekker huiswaarts te keren...
Maar eerst nog even genieten van jullie weekje Thailand, machtig!
En dan volgende week weer in het vliegtuig, voor de lange terugreis naar jullie vertrouwde "kikkerlandje" om uiteindelijk te landen op Schiphol.
Let daar maar goed op een groep zeer blije mensen die voorzien van kleurige vlaggetjes jullie verwelkomen!!
Ook zij hebben er volgens mij veel zin om jullie weer "dichtbij" te hebben...
Geniet van alles, bedankt voor de leuke verslagen en van ons een lieve groet!
Dik en Lineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
