Miniatuurmuseum

We hebben er maar weer eens een sportief weekje van gemaakt. Maandag gingen Bastiaan en ik na de lessen een uurtje naar het zwembad, dinsdag hebben we (na maanden) weer eens getennist. ’s Avonds laat lieten Machteld en ik onze Taiwanese kamergenootjes drop proeven, maar dat vonden ze erg vreemd. We raakten daardoor wel aan de praat en volgens mij hebben ze ons wel een uur lang plaatjes laten zien van allerlei Taiwanese gerechten waarvan wij vrijwel geen enkele naam kenden. Woensdagochtend werden de meeste studenten in het gebouw gewekt door de intercom, waar rond half negen de receptioniste al doorheen schalde dat alle kamers gecontroleerd zouden worden op veiligheid. Na vijf minuten stonden er inderdaad twee meisjes voor de deur die even een kijkje kwamen nemen. Ook bij Bastiaan was deze controle uitgevoerd, dus hij had nog snel zijn koffiepan moeten verstoppen. Donderdag vond ik op het postkantoor een verjaardags-/paaspakket van Jack en Jacomijn, vol paaseitjes, een nieuwe lading stroopwafels en drop en nog een paar tijdschriften. Er was ook nog een kaartje van de opa en oma van Bastiaan, dus de verjaardagsverwennerij was na bijna een week nog niet over. ’s Avonds hebben Bastiaan (mét geel waarschuwingshesje: ‘Pas op, ik ben een jongen!’) en ik samen in een klein kamertje in mijn gebouw dat moet dienen als ‘gemeenschappelijke ruimte’ gegeten en wat series gekeken. Nadat Bastiaan terug ging naar zijn eigen kamer heb ik nog maar een keer gebruik gemaakt van de atletiekbaan. Vrijdag hebben we opnieuw het zwembad opgezocht. Zaterdag waren Bastiaan en ik door Bastiaans klasgenootjes meegevraagd naar het Miniature Museum of Taipei. Om twaalf uur hadden we met ze afgesproken en eerst hebben we een restaurantje gezocht waar we konden lunchen. De drie klasgenootjes zijn allemaal Aziatische meisjes die in Canada of de VS zijn opgegroeid, dus de gesprekken gingen constant in het Engels. Het grootste deel van de middag hebben we ons vermaakt in het museum, waar opvallend veel Europese stijlen waren gebruikt om huizen en kamerinrichtingen tot in het kleinste detail na te maken. Ook waren er wat sprookjesscenes in miniatuurversie, zoals Sneeuwwitje en Alice in Wonderland. Eén van de drie meisjes maakte van iedere vitrine foto’s, dus uiteindelijk konden we (nadat wij alles wel twee keer hadden kunnen bekijken) richting de uitgang. Natuurlijk leidde de weg naar de uitgang rechtstreeks naar de souvenirshop en hetzelfde meisje bekende meteen aan een ‘kleine etenswaarnamaakspulletjes’-verzameltic te lijden, dus na ook nog bijna een uur in de winkel – en een volle tas aangeschafte prullaria – gingen we weer naar buiten. Bastiaan heeft overigens besloten ook eens iets te gaan verzamelen: kleine flesjes drank. Ook hier had de winkel een plank vol van staan, dus de verzameling begint bij een Japans drankje. Na dit museumbezoek hebben we buiten op een terrasje nog een bordje schaafijs met verse aardbeien op, maar het voorstel om ook ’s avonds nog met z’n vijven te eten hebben we daarna afgeslagen, omdat we inmiddels al bijna zes uur met elkaar op pad waren en het voor ons wel lang genoeg (maar erg leuk!) was geweest. Wij hebben ’s avonds weer bij de Koreaan gegeten en daarna had ik nog een Skypedate met Laura (overigens, ik geloof dat ik verwarring heb veroorzaakt vorige week onder de Verpaalens: Laura is een goede vriendin en haar vriend heet Lars, dus de verjaardagskaart was niet afkomstig van mijn zusje!). Zondag hebben we weer een hoofdstuk Spaans behandeld en verder hebben we rustig aan gedaan, want Bastiaan heeft een verkoudheid opgelopen. Op facebook zie ik alleen maar Nederlandse besneeuwde foto’s, maar ook met temperaturen van bijna dertig graden kun je dus verkouden worden. Het weer is hier nogal wisselend, per dag kan het qua temperatuur meer dan tien graden verschillen. De komende week wordt het wat kouder en gaat het veel regenen, dus we hopen dat de warmte nu tijd heeft om Nederland een bezoekje te brengen!