Rustig weekje - op de verbouwingschaos na...

Tijdens de les maandagmiddag bleek er een aardbeving te zijn geweest. Mijn klasgenoten, lerares en ik hadden er allemaal niets van gemerkt, maar Laura, Machteld en Bastiaan hadden inderdaad wat gevoeld (al was het Bastiaan pas opgevallen nadat zowel zijn Koreaanse klasgenote als zijn lerares een hoog gilletje slaakten). Gelukkig stond ons gebouw – dat immers verbouwd wordt omdat het gevaarlijk zou kunnen zijn tijdens aardbevingen – aan het eind van de dag nog overeind. Dinsdagavond waren we op weg naar de bibliotheek (om een serie te kijken, wat een ijver!), toen we aangesproken werden door een meisje dat ons voor een of andere facebookgroep graag wat wilde vragen over de verbouwing. Volgens mij viste ze naar negatieve opmerkingen, maar die kreeg ze helaas niet van ons, want wij zijn juist blij dat er iets aan het gebouw gedaan wordt, ook al betekent dit dat we drie keer al onze spullen zullen moeten verplaatsen. Woensdag kwamen er nog twee kerstkaartjes binnen van mijn opa en oma en van de opa van Bastiaan, dus die krijgen na alle verhuizingen weer een mooi plekje! Donderdag vertrok onze Chinese snurkster. Zelfs de allerlaatste nacht maakte ze me nog aardig gefrustreerd met haar geronk, dus ik kan niet zeggen dat ik het erg moeilijk had toen ze vertrok. Vrijdag scheen de zon hier weer eens (lang geleden!), maar zaterdag kwam de regen weer met bakken uit de hemel. In eerste instantie waren we daar niet zo blij mee, maar nadat we de nieuwsberichten over de ernstige luchtvervuiling in Beijing hadden gezien, was de regen opeens niet zo vervelend meer. Aangezien onze gemeenschappelijke ruimte inmiddels is veranderd in een bouwput, moesten we gewapend met mes, een zak brood en een potje Nutella in de bibliotheek ontbijten, en de rest van de dag hebben we maar op onze kamers doorgebracht. ‘Gelukkig’ moest ik nog beginnen met het inpakken van al mijn spulletjes en moesten er nog wat wasjes gedraaid worden, dus er bleek genoeg te doen! Papa en mama hebben inmiddels weer vakantieplannen voor de zomer, dus we kunnen ook nog een tripje naar Toscane op de kalender schrijven, wat een heerlijke vooruitzichten! Afgelopen week kregen we allebei een mailtje over een commercial voor Coca Cola, waar Bastiaan nog met interesse op heeft gereageerd, maar helaas niet werd voor werd gekozen. Hij werd ook geïnformeerd over een reclame voor een tandpastamerk, maar daar is nog geen reactie op gekomen. Zondagavond heeft Bastiaan nog een spelletje gedaan en een drankje gedronken met een grote groep van de bewoners hier, aangezien vrijwel iedereen (op alle Nederlanders en twee of drie Aziaten na) deze week terug naar huis gaat. Wij studeren een jaar in Taiwan, maar de meerderheid komt hier maar voor één semester.